İçindekiler:
La Barbera , İtalya'nın kuzeybatısındaki tipik Piemonte üzüm çeşitlerinden biridir . En çok bilinen Nebbiolo, Barolo ve en az sıklıkta ama kesinlikle ilginç Dolcetto tarafından yakından takip edilen bölgedeki en fazla araziyi kaplayan arazidir.
Barbera hava koşulları açısından ve çeşitli alanlar ve sergiler iyi verimlerle iddiasız dayanıklı, sağlam bir bitki türüdür. Ve sadece miktar olarak değil, aynı zamanda renk, asitlik ve şekerler de. Bu özellikler - ve Amerikan ayağına hızlı adaptasyonu - geçen yüzyılın başında bölgeyi harap eden phylloxera vebadan sonra Monferrato'dan hızlı bir şekilde genişlemesine izin verdi .
O zaman, bölgenin şarap yetiştiricileri, bol hasatlarıyla gerekli ekonomik desteği sağlamak için bu verimli ve iddiasız çeşitliliğin yetiştirilmesine öncelik vermişlerdir. Aynı zamanda, şaraplar da pürüzlü, sıradan, yüksek asitli ve kısa süreli tüketim için genellikle iğne vinili (frizzanti). Bu durumu iyi bir şey hızlandırmadı.
Sofra şarabından kaliteli şaraplara
Ancak, geçen yüzyılın sonunda bağcılıktaki patlama, bazı üreticilerin Barbera ile daha ciddi şaraplar yapmaya çalışmasına neden oldu. Düşük verim, bağda daha iyi bakım ve ahşapta yaşlanma biraz sürpriz yaptı. Hala Barolos ile her zaman en zor ama en güçlü Nebbiolo'nun arkasında.
Bugün Rab'bin bağında her şey var; ve Barbera dünyasında. Yeni Bordeaux varillerinde yaşlanan arabaya binenlerle birlikte - bazıları yüksek verimden, şarap yapım kusurlarından ve basın aşırısından inmeden bile - eski üzümlerden çok dikkatli ayrıntılar piyasaya çıkıyor. düşük verim, sürdürülebilir yetiştirme. Bazıları belirli bir ödemeye ve hatta birkaç, işgalci yamaçlara sahip olsa bile çoğu durumda Nebbiolo'ya aittir.
Barbera şarapları genellikle aşılmaz bir tabaka ile siyah renkleri için şaşırtıcıdır ve tanen ile biraz düz olmasına rağmen, burunda çok meyveli, etli ve ağızda mükemmel asitliğe sahiptirler. Bunlar kolayca içilen şaraplardır ve çoğu durumda (Voerzio hariç) oldukça ucuzdur. Şüphesiz, İtalyan şarabının kalitesi ve fiyatı arasındaki en iyi ilişkilerden biri.
Barbera d'Alba tadımı. Şaraplar
Son zamanlarda Barberas tadımına katılmaktan zevk aldık. Özellikle Barbera d'Alba'dan , Barbera'nın Asti ve Monferrato ile birlikte üç Piedmont mezhepinden biri:
Etiketi olarak klasik bir Barbera olan Giuseppe Rinaldi 2007 ile başladık . Beppe Rinaldi, Barbera'sını "tini di legno" da 15 gün ve "botti di rovere" de 8 ila 18 ay arasında web sitesinin duyurduğu gibi "eski lezzet" e fermente ediyor. Ve kesinlikle klasik bir şarap. İyi meyve, iyi vücut, etli ve çok asidik. Böğürtlen ve siyah erik. Genç, içilebilir ve kusursuz şarap. İyi bir başlangıç.
Ancak, aşağıdaki ikisi çok beğenilmedi: Pellisero ve Conterno Fantino Vignota 2005 tarafından Piani 2006 , yeni ahşapta yaşlanma notları ile dikkat çeken iki şarap. Portakal şeftali derisi, tatlı notalar ve daha hafif bir vücut, bu detayları bir Barbera'da bulmayı sevdiğimiz şeylerden ayırır.
Ancak kısa bir süre sonra , Castiglione Falletto'da dikilen eski üzümlerden (60 yaşında), "kantin" ailesinin eteğinde yapılan bir barbera olan Vietti'den 2006 Scarrone ile yolumuza geri döndük . Maruz kalma "Barolo", kontrollü verim ve 16 ay Fransız meşe son ek rağmen burun üzerinde hiç göstermez. Taze 2006, iyi meyve, siyah erik, ağızda mükemmel, yumuşak ve dünyevi bir tanen ile. Şu anda biraz kapalı olmasına rağmen dikkate alınması gereken bir şarap. Bekleyeceğiz. Sorun değil.
Ve üç ağır ağırlığın sonunu bitirmek için: Aldo Conterno, Giacomo Conterno ve Sandrone.
Aldo Conterno'dan Conca Tre Pile 2005, iyi hammadde içeren ancak şu anda ahşapla işaretlenmiş bir şarap: mocha, pralin, şekerleme. Çok uluslararası bir stile sahip. Tabii ki, ağızdaki vertigo asitliği ile burun üzerindeki tüm tatlılığı bir şekilde telafi eder … Bu şarap tüm yeni meşeyi birleştirebilir mi? Mümkün. Onu takip edeceğiz.
Giacomo Conterno 2005 , Giovani'nin (Giacomo Conterno) kardeşi Aldo'dan tamamen farklı bir stil. İşte ahşap notları, ama eski. İlk başta biraz azaltıldı, açmak zor ama nihayet ağızda iyi siyah meyve, etli ve asit ile yapıyor. Sonunda lezzetli ve zarif. Başka bir klasik Barbera.
Ve son olarak Sandrone 2004 : masada en çok hoşlanan. Klasisizm ve varsayılan modernitenin ortasında, Sandrone paslanmaz çelikte zorunluluğunu fermente eder, 500 litrelik bir varil içinde malolaktik yapar ve şarabını 12 aylık bir yaşlanma sürecine sunar. Başından beri zarif bir şarap. Damakta açık, meyveli, saran ve etli. Çok asidiktir. İyi bir Barbera'ya mükemmel bir örnek. Para için çok iyi bir değer.
Şimdi sadece Voerzio'nun , Pozzo dell'Annunziata'yı denemek zorunda kaldık ama … bize istedikleri 275 avroyu kim bıraktı ?
