İçindekiler:
Bologna havaalanında uçaktan iner in, gezgin , Parmesan peynirinin doğum yerine yeni geldiğini açıklayan büyük bir reklam kampanyasıyla karşılaşır .
Aslında, Parmesan sadece Po Nehri'nin batısında , Bologna eyaletinin bir bölümünde yapılır , ancak İtalyanca ve İngilizce duyuru, peynirin bölge ekonomisi için önemini iyi bir şekilde açıklamaktadır.
Parmesan sadece başarılı bir peynir değil, tüm bölgenin sosyal dokusunu yapılandırmış bir üretim modelidir . Çiftçiler, cheesemaker'lar veya konsorsiyum personeli arasında 50.000 kişi doğrudan Parmesan peynirinden yaşıyor.
Bugün hala büyük ölçüde kooperatif olan peynir fabrikaları, çiftçilerin ineklerinin verdiği sütten daha fazlasını elde etmeleri için bir araç olarak ortaya çıktı - başlangıçta aile başına sadece iki veya üçtü. Ve gerçek bir başarıydılar.
Peynir fabrikaları, ağırlıklı olarak tarım-gıda sektörüne adanmış olmasına rağmen (tarımın GSYİH'da% 5,8 ağırlığındadır ve tarım sektörünün tüm endüstrisine eklenmesi gereken bir bölge olan Emilia-Romagna'nın ekonomik kalkınmasında temel öneme sahiptir. Barilla veya Mutti gibi devlerle yapılan özen), Avrupa'nın en zenginlerinden biridir.
Emilia-Romagna'dan her üç kişiden ikisi kooperatifte çalışıyor ve kişi başına geliri İtalya ulusal ortalamasından% 50 daha yüksek . Parmesan yapmak için süt litresinin 70 sentte bir litre ödemesi göz önünde bulundurulduğunda şaşırtıcı değildir. İspanya'da süt için ödenen miktarın iki katından fazla ve Parmesan bölgesindeki meraların sınırlı olmaması için ulaşılması imkansız bir fiyattır.
Şu anda Parmesan üretimi üretim tavanına yakın: ineklerin yediklerinin% 75'i bölgeden gelmesi gerektiğinden, aşılamayacak doğal bir sınır var. Bu yüzden süt ve dolayısıyla peynir çok pahalı bir şekilde ödenir ve hiçbir şey fiyatının düşeceğini göstermez.
Bir gıda ürünü nasıl korunur
Parmesan peyniri harika bir üründür, ancak ayakkabıların tabanına popülerlikle ulaşmayan yüzlerce eşit peynir vardır. Anahtar, benzersiz niteliklerini nasıl satacağınızı ve ürünü baştan sona nasıl koruyacağınızı bilmektir.
İtalyanlar, Fransızlarla birlikte gıda ürünlerinin korunmasında öncülerdi. 1934 yılında Parmigiano Reggiano Konsorsiyumu ortaya çıktı : Parma, Reggio Emilia, Modena, Bologna, Reno nehrinin batısındaki Cheesemaker'lar ve Po nehrinin doğusunda Mantua'da bir ürünü korumak ve tanıtmak için güçlerini birleştirdiler onlar edildi kuzey İtalya'nın vadilerde imitate başlıyor.
"Parmesan" adı, stilin tüm peynirlerine isim vermek için dünyaya yayılmıştır.
Parmigiano Reggiano Konsorsiyumu Basın Müdürü ve Parma ziyaretimiz sırasında ev sahibi Andrea Robuschi'nin Directo al Paladar'a açıkladığı gibi, üreticiler granül peynirlerini mısır silajlarının kullanıldığı Po vadisinde yaptıkları peynirden ayırma ihtiyacını gördüler. üretimi arttırmaya izin veren inekleri beslemek için, ancak peynir kalitesi pahasına.
Stresa Sözleşmesi ile sona eren "Parmesan" adının kullanımı için yasal bir savaş bile vardı, 1951'de imzalanan Peynirlerin Kökeni ve Appelilasyonlarının Kullanımı ile ilgili bir anlaşma "Grana" nın farklı peynirler olarak kabul edildiği bir anlaşma. Daha sonra “Grana Padano” ve “Parmigiano-Reggiano” olarak bilinen Lodigiano ”.
Bununla birlikte, "Parmesan" ismi, tüm benzer peynirlere, bir ürünün başarısını garanti eden, ancak Konsorsiyum'a çok fazla baş ağrısı veren bir isim vermek için dünyaya yayılmıştı .
"Otantik" Parmesan savunmasında
“Parmesan” olarak sınıflandırılan peynirlerin, Parmigiano Reggiano Korumalı Menşe İsimli (PDO) değilse Avrupa Birliği'nde yasaklanması, ancak dünyanın geri kalanında bunu kontrol etmek imkansızdır. Konsorsiyuma göre, satılan her 15 Parmesan peyniri için sadece bir tanesi otantik Parmigiano Reggiano.
İtalya'nın dışından gelen tüketiciler, ürünün gerçek doğası hakkında çok az bilgi sahibi veya bilgi sahibi değil
Tüm ülkelerden üreticiler "Parmesan tarzı" peynir yapıyor ve bir Colosseum ve İtalya bayrağı ile paketliyorlar, açıkladıkları bir rekabet, ürüne çok fazla zarar veriyor, ancak hükümetler beri takip etmek çok zor kendi üreticilerinin çıkarlarını savunmayı tercih ediyorlar.
Tüketiciler , ürünün gerçek doğası hakkında çok az bilgi sahibi veya bilgi sahibi değiller . Konsorsiyum, bir grup tüketicinin Parmesan olarak satılan bir peynirin kökenini değerlendirmek zorunda olduğu, ancak etikette belirtilen Wisconsin'de yapılan bir çalışma yürüttü. % 70'i gerçekten İtalyan olduğunu düşündü.
Sonunda, tüm ticari konularda olduğu gibi, hepsi müzakere becerilerinize bağlıdır . İtalya, İtalyanlar olarak İtalya'da üretilmeyen Kanada veya Japonya reklam ürünlerini yasaklamayı başardı, ancak yerel olarak üretilen "Parmesan" peynirlerinin serbestçe dolaştığı diğer ülkelerde bunu başarmak imkansızdı.
İmalat gelenekleri
Menşe mezhepleri sadece geleneksel ürünleri korumanın bir yolu değil, aynı zamanda güçlü bir pazarlama aracıdır, çünkü üreticileri ortak çıkarları savunmak için birleştirirler.
İtalyanlar ürünlerini dünyaya satmak söz konusu olduğunda ustalar : galeriye bakarken, gelenek savunmasında radikaller, ancak koşullara göre uyarlamaktan korkmuyorlar.
Her gün tariflerimizi, beslenme bilgilerimizi ve gastronomi haberlerimizi almak için abone olun.
Parmesan'ın, Benedictine ve Cistercian rahiplerinin manastırlarında bu tür bir peynir yapmaya başladığı - Parmesan peyniri için ilk yazılı referans 13. yüzyıldan kalma - ama yüzyıllar öncesine benzer bir yöntemle yapıldığı doğrudur . Üretim, piyasa taleplerine uyarlanmıştır.
Konsey , peynirin yapıldığı sütün çıkarılabildiği - ayrıca üretim alanında sıyrılması gereken inek ırklarını kontrol eder - ancak herhangi bir Parmesan, bölgenin iki gerçek yerli ırkı ile yapılır. , inekler Rossa Reggiana ve Blanca di Modena.
Yüzyılın başında , Hollanda kökenli ve yüksek süt üretimi ile ünlü olan be inek bölgeye tanıtıldı . Parmesan düzenleyici konseyinin kurulmasından bu yana, bölge için tipik olarak kabul edildi (sadece birkaç on yıl önce peynir üretimine katılmış olmasına rağmen). Bugün Parmigiano Reggiano'nun büyük çoğunluğu be inek sütünden yapılır ve yerli çeşitlerin peynirleri ultra gurme ürünler olarak pazarlanmaktadır.
Hepimiz ürünlerin ardındaki hikayeyi seviyoruz, ancak hiç kimse ürününüzü bilmiyorsa ve bundan faydalanmıyorsanız en geleneksel olmak işe yaramaz . Bu da İtalyanların onlarca yıllık üstünlüğümüzün olduğu bir şey.
