Bizi oldukça etkileyen bir haber okuduk, yaklaşık 800 milyon şişe Fransız ve İtalyan şarapının yakıta dönüştürülmesi ile ilgili . Bu, Avrupa şarap üretimini engellemek için Brüksel tarafından alınan sert önlemlerden biridir. Bu gerçek, daha ucuz fiyatlarla Amerikan, Avustralya veya Afrika gibi diğer kıtalardan büyük şarap akışıyla tezat oluşturuyor.
Kuşkusuz Avrupa pazarındaki yanlış yönetim vurgulanıyor, bizler kıtamızda üretilenleri yok etmeden önce bu yeni şarapların girişini veto ediyoruz. Veto dediğimizde, bu yeni şarapların girmediği anlamına gelmez, sadece bunların girişinin düzenlenmiş olduğu, her zaman şaraplarımızı tercih ettiği anlamına gelmez. Şarap üreticilerinin şarap üretmesi ve asla sarhoş olmayacağını, doğrudan başka kullanımlara gideceğini bilmesi üzücüdür, bir örnek almak gerekirse, İspanya şarap üretiminin dörtte birine kadar endüstriyel amaçlara yöneliktir.
Ve nedenini soruyoruz? Neden diğer şarap pazarlarının bizimkine girişini tercih ediyoruz? Bir Brüksel yetkilisinin kesinlikle doğru olduğuna inandığımızı söylediği bir şey var: "Tanklarda, yakıt haline dönüştürülmesi gereken, oldukça aptalca olan birkaç yıllık üretim eşdeğerine sahibiz", en mantıklı şey daha az üretmek, ama yok etmemek. zaten yapılmış.
Ancak şimdi, yok edilen bu şarap kalitesiz ise, o zaman anlaşmaya varıldığı için, tüketicinin aynı fiyata ancak üstün bir kaliteye sahip başkalarını tercih ettiği suçlular olduğu için, konuya farklı bir bakış açısı vereceğiz. bu bize yeni dünyadan gelen bazı şaraplar için geçerlidir. Düşük kaliteli şarap üretmenin sonucu açıktır ve bu tür bir düzenlemeye yol açar.
Üzüm bağlarının başlangıcına katılmasak da, üretim, ithalat ve ihracatta şarap politikasını yeniden düşünmek gerekir, belki de şarap pazarında daha fazla kalite ve rekabet gücü vermek gerekir.
