Tarçın (Cinnamomum zeylanicum) Sri Lanka'ya özgüdür ve bilinen en eski baharatlardan biridir. Ayrıca Brezilya, Burma, Endonezya, Batı Hint Adaları ve Pasifik Okyanusu'ndaki adalarda da yetiştirilir, ancak en büyük üretim Sri Lanka'da ve bunu Seyşel Adaları takip eder.
Yaprak dökmeyen tarçın ağacı defne ailesine (Lauraceae) aittir ve kışların soğuk olmadığı sıcak ülkelerde yetiştirilir. Yüksekliği, vahşi ise 10 metreye ulaşabilir, ancak ekilirse, hasadı kolaylaştırmak için budanabilir.
Tarçın , bir kez ayrıldıktan sonra ayrılan ve tekrar soyulan iç kabuk olduğu için dalları soyup ovalayarak çıkarılır. Bu kabuk birbiri içine sarılır ve yaklaşık bir metre uzunluğunda çubuklar oluşturur. Fermantasyona bırakılır ve 24 saat sonra dış tabaka ayrılır ve iç tabaka güneşte kurumaya bırakılır. Kurutma sırasında, kabuk ruloları, iyi bilinen tarçın çubuklarını oluşturur. Gastronomik bölgede, özellikle tatlılarda çok popüler bir baharattır, ancak et gibi tuzlu preparatlarda da iyi sonuçlar verir, çünkü eti bozan bakterileri inhibe eden fenol bakımından zengin bir esans içerir.
Sütlaç, muhallebi, bisküvi, kuzu eti, pirinç ve hatta bazı içecekler gibi etler, tarçın ile tatlandırıldığında kutsanır ve birçoğu afrodizyak bir baharat olarak görür. Ham veya öğütülmüş, tarçın kilerinizde özleyemezsiniz.
Mutfaktaki etkinliğine ek olarak, başka özellikleri vardır, sindirim, uyarıcı, büzücü, antiseptiktir ve soğuk algınlığı ile savaşmaya yardımcı olur. Tarçında başka hangi erdemleri buluyorsun?
