Büyük şeflerin dünyasını anlamak için dokuz belgesel

Gastronomi kavramı yavaş yavaş ortaya çıktığından, şefin figürü giderek daha fazla önem kazanıyor. Bugün, mutfağın büyük ustaları, sobanın kapsamının ötesine geçen gerçek ünlüler haline geldi, ancak onları daha fazla tanımakla birlikte, işleri çok yönlü olan çok karmaşık bir dünyada hareket ediyor. Büyük şeflerin dünyasını anlamak için bu dokuz belgesel ile bu evrenin giriş ve çıkışlarını inceleyebiliriz.

Dünyanın her yerinde mevcut olan mutfağın tüm büyük isimlerini takip etmek imkansız gibi görünüyor, çünkü sadece ülkemizde derinlemesine bilinmeye değer birçok harika figürümüz var. Ancak bu ilginç filmleri izleyerek dünyalarının birçok seviyede nasıl çalıştığı hakkında bir fikir edinebiliriz , çünkü söylenmeyi hak eden farklı haute mutfağı görüşlerine sahip çok farklı hikayeler var.

'ElBulli'de Bir Gün' (2008)

Ferrán Adrià'daki efsanevi ve devrimci restoranın tarihi, her türlü rapor ve çalışmanın konusu olmuştur. Tamamen 22 Ağustos 2008'de çekilen elBulli'da tam bir çalışma gününün ne anlama geldiğinin özünü yakalamayı amaçlayan hafif bir video ekipmanı ile çekilen bu bir saatlik belgeseli vurgulayarak başladık .

Hedefini yerine getirmek, izleyiciyi restoranın günlük telaşına tam olarak tanıtmak ve onu mutfağının ve tüm ekibinin büyüsünün bir parçası haline getirmek için çok ilginç bir belgesel . Böylece, böyle bir seviyedeki bir restoranın 1500'den fazla son derece karmaşık yemeğe hizmet etmek için milimetreye ölçülen bir organizasyona ihtiyacı olduğunu keşfettik ve 80'den fazla kişiden oluşan bir ekip sadece 50 restorana hizmet edecek.

'Un día en elBulli' belgeseli, Ferrán Adrià'nın kardeşi Albert'in senaryosu, yönü ve müziği ile özgün bir fikri. RTVE web sitesinde tam olarak görülebilir.

'ElBulli, bir rüya hikayesi' (2009)

Yörüngenin ve Adrià ve ekibinin elBulli'deki çalışmalarının ifade ettiği her şeyin sadece küçük bir örnekte kalamayacağı açıktır. Bu nedenle, aslında on bölümden oluşan bir dizi olan ElBulli'yi, bir rüya hikayesini kurtarmaya değer , 1963'ten 2009'a kadar restoranın kökenlerinden gelen maceraları kapsayan bir son özet filmi .

Üretimi iki yıl süren ve gastronomi dünyasından çok sayıda şahsiyetin katıldığı 600 saatten fazla kayıt içeren iddialı bir projedir . Sakin olarak görmek için harika bir iş, aynı RTVE web sitesinde de mevcut.

'Noma - Kaynama Noktasında' (2010)

2010 yılında - kaybettiği, tekrar kazandığı ve tekrar kaybettiği - dünyanın en iyi restoranı unvanını kazandığından beri, Noma de René Redzepi mutfağının özellikleri ve çalışma şekli hakkında konuşmak için çok şey verdi . Redzepi'nin ilk ödülünü aldığı aynı yıl yayınlanan bu belgesel, restoranın tüm giriş ve çıkışlarını, mutfağı anlama şeklini, felsefesini ve çalışma sistemini gösteriyor.

Böyle bir mutfağa böyle doğrudan temas etmek çok ilginçtir, ancak bazen ekipmanınızın bir servis sırasında dayanabileceği gerilim seviyesinden dolayı streslidir . Christian Vorting filmi, altı ay boyunca restoranın çalışmalarını izliyor ve Redzepi, eşsiz mutfak vizyonu için İskandinav topraklarının lezzetlerini araştırıyor ve ekibinden maksimum mükemmellik istiyor.

'Torreblanca, geçici sanat' (2011)

Paco Torreblanca, uzun bir geçmişi ve tanınmış bir prestijiyle ülkemizdeki ve dünyadaki en iyi pasta şeflerinden biridir. Martín Berasategui için İspanyol pastanesi tarihinin en etkili figürü ve Adrià bile gastronomi uygulamamızın temel işi olmadan aynı olmayacağını iddia ediyor.

Bu belgesel bizi en alçak başlangıcından bir pasta şefi olarak elde ettiği büyük başarılarına kadar tüm profesyonel ve hayati kariyerine yaklaştırıyor. Çalıştığını görmek ve malzemeleri otantik sanat eserlerine dönüştürmek bir zevktir . Haute pasta çok karmaşık bir mutfak alanı ve her zaman Torreblanca gibi profesyonellerin çalışmalarını iddia etmeye değer.

'Lezzet Meselesi: Paul Liebrandt'a Hizmet Etmek' (2011)

Paul Liebrandt, sadece 24 yaşında New York Times'a üç yıldızlı bir inceleme yaptığında ün kazandı. Aşırı modernliği için devrim niteliğinde yemekleri ve teknikleri, eleştirmenler arasında tutku ve nefret uyandırdı ve onu kentteki en medya şeflerinden biri haline getirdi.

Bu belgesel ayrıntılı olarak gösteren bir on yıldır Liebrandt çalışmalarını takip mutfakta işini ve sert New York gıda sahne ile olan ilişkisi hem mesleği kamu, eleştirmenler ve meslektaşları ile. Bu kadar genç bir kışkırtıcı aşçının haute mutfağından daha zorlu bir ortamda karşı karşıya kalması gereken baskıları göstermek ilginç bir çalışma.

'Üç Yıldız' ('Die Köche und die Sterne', 2010)

"Üç yıldız", Michelin Rehberi tarafından verilen ve onları en yüksek dünya seçkinlerine ulaştıran restoranları yükselten ödüllendirilmiş ödülü ifade eder. Üç yıldıza sahip olmak gerçekten ne anlama geliyor? Bu Alman belgeselinin yayınlanmasından bu yana yıldızların tepesinde değişiklikler olmasına rağmen, üç yıldız olmanın ne anlama geldiğinin tüm yüzlerini göstermek için hala geçerli.

Film, farklı restoranların prestijli konumlarıyla nasıl karşılaştıklarına dair bir genel bakış sunmayı ve İspanya'daki Arzaklar da dahil olmak üzere çeşitli kuruluşların mutfaklarını keşfetmeyi hedefliyor. Bir yıldızı kaybetme, beklentileri yerine getirmeme, ödülün baskısı altına düşme korkusu, ekonomik olarak uygun bir işi sürdürmek için mücadele ettikleri için araştırılmaktadır. Bazıları üç yıldız olmayı hak etmiyor ve sonunda onları bırakıyor.

'Hamurun Kralları' (2009)

Dört yılda bir, “Fransa'nın en iyi ustaları” Meilleurs Ouvriers de France'ın prestijli yarışması, katılımcıların ülkedeki en iyi pasta şeflerinin elitinin bir parçası olarak onları akredite edecek üç renkli grubu almaya çalıştığı Fransa'da gerçekleşiyor. Üç yoğun gün boyunca son derece zorlu , zorlu ve yorucu bir rekabetle karşı karşıya kalan 16 katılımcı için gerçek bir takıntıdır .

Belgesel sadece yüksek pasta seviyorsanız ilginç değildir, çünkü bu pasta şefleri gerçek ustalardır, aynı zamanda izleyiciyi acı çeken bir ritim ve dramatik yoğunluk sunduğu için . Talep düzeyi ve başvuranların çalıştıkları baskı, sanki üst düzey bir spor yarışması gibi emicidir.

'Jiro suşi hayalleri' ('Jiro suşi hayalleri', (2011)

'Jiro suşi hayalleri' ile - sanırım İspanya'daki yayınında kötü bir şekilde tercüme edildiğini düşünüyorum, çünkü 'Jiro suşi hayalleri' - David Gelb, küçük restoran Tokio Sukiyabashi Jiro'nun oktogenyalı suşi şefi Jiro Ono'ya güzel bir övgü veriyor üç Michelin yıldızı ile . Tarihi gerçekten büyüleyici ve yönetmenin çalışmaları herhangi bir gıda sevgilisi, özellikle Japon mutfağını sevenlerimiz tarafından beğenilecek küçük bir görsel mücevher.

Jiro Ono, çoğu kişi tarafından dünyanın en büyük suşi ustası olarak kabul edilir ve sadece on koltuklu küçük mekanının barından aylar önce rezervasyon yapabilen şanslılar için bir sanatçının yeteneği ile lezzetler sunar. Şöhretine ve yaşına rağmen, Jiro'nun oğlu ve varisi ile biraz zor bir ilişki sürdürürken, mutlak mükemmellik arayışında nasıl gelişmeye, öğrenmeye, daha da ileriye gitmek için çabalamaya devam ettiği büyüleyici.

'Mugaritz BSO' (2011)

Belki de tüm bu belgesellerin en tuhafı, belirli deneysel doğası ve farklı disiplinler arasındaki bağlantı nedeniyle Mugaritz BSO'dur . Mugartiz'in yemek pişirme işinin özünü müzik formlarıyla birleştirmeyi amaçlayan şef Andoni Luis Aduriz ve müzisyen Felipe Ugarte tarafından desteklenen bir projedir.

Fikir Aduriz'in Ugarte'ye çalışmasının tüm mekanizmalarını, mutfağının nasıl, neden ve nedenini uyandırdığı duyusal duyumlarla birlikte anlatmasıydı, böylece ikincisi onu müzikal melodilere aktarabildi. Sonuç, dünyanın her yerinden gelen melodilerde ilham alınan hem görsel hem de ses olan çok güzel bir çalışma . Mugaritz'inki kadar kişisel bir mutfağın özüne yaklaşmanın farklı bir yoludur.

Her zaman hak ettikleri alaka düzeyini elde etmemelerine rağmen - kamu televizyonunun neyse ki dışında olanlar - belgeseller, gastronomi ve büyük şefler dünyasına farklı bakış açıları sunan son derece haklı filmlerdir . En insani yanlarını, endişelerini, hikayelerini ve sorunlarını ve üst düzey restoranlarda çalışmanın gerçekten ne anlama geldiğini bilmeye değer. Son bir tavsiye: bu belgeselleri aç karnına oturmayın ve izlemeyin.