-Bu lastikler biraz, ama en kötü şey üzümleri daha sonra yıkamak.
Dün gece Madridanos'a (Zamora başkentinin 15 kilometre doğusundaki Tierra del Vino) geldiğimden beri , üzüm hasadının sert kısmının sırtınızı ya da boynunuzdan geçen kuzey rüzgarı eğmediği konusunda beni uyarıyorlardı, Birkaç yüz demet kesdiğinizde parmaklarınızda kalan acı bile değil. Uzmanlar korkutmamı istemiyorlar ve gerçek işin daha sonra, şarabın yapıldığı eve geldiğimizde , üzümleri "tek tek" temizlemeye başlamamız gerektiğinde başladığını açıkça belirtiyorlar .
Perşembe gecesi şehre geldiğimizde, sürecin nasıl bir şey olduğu konusunda zihinsel bir fikir edinmeye çalışıyordum, ancak üzümlerin kutulara konması gerektiği gerçeğinin ötesinde, şarap yapmayla ilgili daha fazla bilgim yoktu. Beni yanlış anlamayın, dünya bana yabancı değil ve genellikle arkadaşların restorana vardıklarında şarap listesini ellerine koydukları gruptur. Hadi, bazı şaraplar içtim, ama konu hakkındaki bilgim en erken, şişenin Corte Inglés rafında göründüğü anda başlar.
Bunu düzeltmek için Zamora'daki Pilar köprüsünü geçmek ve şarap diyarı hakkında daha fazla bilgi edinmek için kaydoldum. Sadece yapmaktan zevk almak için hasat için kaydolmak biraz alışılmadık bir fikir gibi görünebilir, ancak bunu ilk düşünen ben değilim .
Birçok şirket, sadece üzüm toplamak için dışarı çıkmakla kalmayıp aynı zamanda bunun için ödeme yapmanız gereken bu tür deneyimler sunar. Süreçte ayrıca şaraba (eski manuel veya modern mekanik yollarla) basmayı ve şarabın ve geldiği zorunluluğun tadına bakmayı öğrenirsiniz. Benim durumumda, plan ücretsizdi ve iyi yemek, aile ortamı ve elde ettiğimiz şarap cömert miktarda söz verildi.
Arabadan çıktığımızda hızlıca baktım: ofis gömleği, deri ayakkabılar, genellikle Chamberí garajından uzak olmayan bir Fiat 500 Cabrio park etmek . Madridanos, Zamora eyaleti, 2016 yılında 481 kişi, bir bar ve bir banka ofisi kapattı.
Garci ve Neus, bizim dan bize Madrid gelen yeni gelenler gördüklerinde yarım bir gülümseme eksik olmamasına rağmen, sevgi tonlarca bizi alırsınız.
-A6'dan ayrılırken trafik sıkışıklığı yakaladık
"Kaybolmuş olabilir misin?"
-İyi, biraz da
Gece, akşam yemeği ve şarap (tabii ki) boyunca, ertesi günün planının neye dokunduğu fikrine alıştık: sadece arkadaş ve aile için şarap yapan bir aile, ticari olmayan bir bağ . Bağa bir yeğen, eş ve çocuk, bir kız kardeş, üç komşu, ev sahibi, oğlu ve ben, hasatın nasıl olduğunu görmeye gelen Madrid'den gideceğiz. Garci'ye göre, bir sabah sakin bir hızda hazır olmalıyız: "Gerçekten o kadar büyük bir anlaşma değil, iki üzüm bağı var, bir sonraki ilk yarım saat ve yarım saat, daha küçük ama çok daha iyi bir zorlanma ile, küçük şey. Zor olanı daha sonra üzümleri temizlemektir, neredeyse birer birer gitmeniz, tozu, kiri ve başka şeyleri ve sonra acı kalmazsa şarabı temizlemenizdir ”.
Bu topraktan şarap alıyorlar, aynı zamanda küreselleşmeyi, biberleri, sarımsakları ve masada biriken çok çeşitli likörleri lanetleyen bir lezzete sahip bir kilodan fazla bir domates alıyorlar . Ayva ve kekik deniyorum.
- Limon yarın alınmayacak, içecekler.
Çalar saat dün gece içki koleksiyonu ile merhamet yok ve biz 9 am aşağı gitmek zaman ev zaten insanlarla dolu . Garci, bize bir çift kahverengi iş tulumu bıraktın. Ona içtenlikle teşekkür ediyorum, çünkü birinin hasat için ne giydiğini sormaya cesaret edemedim ve tek cevabım çok yeni kot pantolon ve yanmaktan kurtardığım bir tişört almak değildi.
İki saat içinde bitecek gibi görünmüyor ama ağzımı açmaya cesaret edemiyorum
Takmaya gittiğimde hayatımda ilk kez bir iş tulumu giydiğimi ve elbette oraya nasıl ulaşacağını bilmiyorum. İlk girişim, operaya gitmek için uzun bir elbise giymeye karar vermiş gibi, arkadaki fermuarla bitiyor ve nazik bir şekilde arkadaşımı düğmeme ihtiyacım vardı. Takmaktan ve aynanın köşesinden kendime bakmaktan utanıyorum. Neyse ki bu normal bir köy aynasıdır, çünkü Bay Wonderful'dan "kendin ol" diyen biri olsaydı, ona yalan söylerdim.
Komşunun toplanmasında “burada büyüyen tek kasaba olan Zamora halkı kendileri için evler yapıyor” Moraleja del Vino'dan geçtik. Ve biz geldi Casaseca de las Chanas biz hasat edeceklerini sarmaşıklar bulunduğu, Maillo belediye başkanı olduğu ilçesinde.
Geldiğimizde dörtten fazla gibi görünüyorlar ve iki saat içinde bitirecek gibi görünmüyor, ama ağzımı açmaya cesaret edemiyorum. Beni bıraktıkları "alet" minyatür bir orak gibi görünüyor , Garci onları dikkatle keskinleştirdi. Ayrıca tereddüt etmeden taktığım bazı eldivenler bırakıyor, iki saat sonra onları giyen tek kişinin benim olduğumu fark edeceğim.
Şimdi bildiğim, başlangıçtaki hatanın çok verimli olması. Aslında iki saat içinde ilk bağımızı bitirdik ve çok zor görünmüyor. Hemen hemen hepsinde beyaz üzüm, malvasia ve şeri suşlarını hasat ediyoruz. Bazı büyük ve bol kümelerde, Futurama'nın hedonistik robotunu hatırlatan, çok sayıda yaprakların arkasına gizlenmiş, gövdeye veya yere bağlı olan daha küçük kümelerde. Zor ama zor değil.
-Bu iş yağ baskısı, öyle hissetmek zorundasın, ama zor değil.
Soğuduğumda, böbreklerde bir çekim ağrısı ortaya çıkıyor
12 öğleden kısa bir süre sonra öğle yemeği: geçen yılın şarap, soda ve ev yapımı empanadas. Ülkedeki yaşam pastoral bir romana benzemeye başlıyor ve bence işi gerektiği kadar çok mükemmel bir şekilde yerine getirebiliyorum. Bir saatin dörtte üçünde Marie Antoinette'nin çoban çalan Zamorano eşdeğeri olduğumu anlayacağım.
İkinci bağa giderken, domates sardalya turtasının aşağı inmesiyle omurların gıcırdadığını fark ettim. Soğuduktan sonra böbreklerimde bir ateş ağrısı ortaya çıkıyor. Uylukların arkası ateşkes çağrısı yapmaya başlar. 200 squat eşdeğeri taşıyorum .
İkinci bağ birincinin yarısı kadar küçüktür, ancak her aşağı eğdiğimde L1'den L5'e kadar her omurları fark ediyorum . 10 suştan sonra her aşağı eğdiğimde başım dönmeye başlar ve hasat aşağı doğru eğilir. Yere düşüp arkamdaki konuşmaları dinliyorum.
-Babamı hasat etmek için dizlerime binerdim, bana bir parça et verirdi.
Omurgada ve geçmiş emeklilik yaşlarında ameliyat edilen komşulardan biri olan Tino ile el ele hasat edin. Benim yaptığımdan iki kat daha hızlı çalışıyor ve molalarımın sıklaştığını fark etmiyormuş gibi yapıyor. Son iki suşta neredeyse kalkamıyorum. Üzümleri kafamın üzerine fırlattım ve üçte ikisinin kutuya sığdığını hesaplıyorum. 50'den fazla kutu, her biri 20 kilo üzüm vardı. Litre olarak … "herkese yetecek kadar görmek gerekecek".
Yaklaşık beş saatlik yoğun bir çalışma oldu, yarım günlük bir çalışma. İspanyol amatör üzüm biçerdöverleri için geleneksel bir yer olan Fransa'da, çalıştığım süre için saatte 9.88 avro, 49.5 avro ödüyorlar. İspanya'da eyalete bağlıdır. Toledo gibi ücretlerin çoğu sekiz saatlik gün için 59,19'da ödeniyor, eşim ve benim aramda topladığımız on kutu üzüm (kutu başına 20 kg) için 37 euro kazanırdım .
Minibileri minibüse yüklerken kürek çekiyorum. Hala en zor kısım olduğuna inanamıyorum . Güvenilir olabilecek bahaneler düşünmeye başlıyorum: astım, servikal yaralanma, atopik dermatit … İşçilerin çoğu benden en az 30 yaş büyük olduğunda nadirdir. Minibüse binip sırtımdaki koltuğu fark ettiğimde, bugün başka bir şey yapabileceğimden şüphe ediyorum ve pes ediyorum:
- Üzümleri temizlemeye başlamadan önce dinlenmeye ihtiyacım olacak.
Garci şakayı sadece iki dakika daha alır. Üzüm, elbette, yıkamaya gerek kalmadan doğrudan işleme makinesine gider . Alkol her zaman olduğu gibi orada olması gerekmeyen her şeyi öldürür.
