Çöpümüzü depolarsak, neyi tükettiğimiz, neyi boşa harcadığımız, ürettiğimiz kirlilik ve elbette yiyecek tercihlerimizi daha iyi bilirdik. Elbette, çöpleri kurtarmak bir domuz olarak kabul edilebilir ya da Diogenes sendromundan muzdarip olabiliriz, ancak bunlar böyle değildir.
Bir yemek catering şirketinin sahibi olan Ari Derfel, 2006'nın sonlarında arkadaşlarıyla yemek yerken iki soru sordu: Bir şeyleri atmak ne anlama geliyor? Peki ya ürettiğim çöple yaşamak zorunda kalsaydım? Daha sonra bu soruları cevaplamanın yollarını belirlemeye karar verdi. Ürettiği tüm atıkları , kutuları, şişeleri, sargıları … organik atıklar (kokusu dayanılmaz olurdu) hariç tutmaya başladı , bu atıkları geri dönüştürdü ve kompost haline getirdi. Sonuç, atıştırmalıkları, çikolataları, kurabiyeleri ve hazır yemekleri aşırı derecede kötüye kullandığını bilmesine izin veren üç metreküp çöp oldu.. Verdiği açıklama, fazla çalışma ve az boş zaman, bu da hazır yemeklerin kötüye kullanılması, yorgunluk ve kendi öğle veya akşam yemeğini yapmasını engelleyen endişeler ile sonuçlanıyor.
Bu deneyim, bu genç işadamı diyetini ve yaşam tarzını değiştirmesine yardımcı oldu, deneyimden daha iyi bir şey yok. Çöp Kutunuzu Kurtarın blogu aracılığıyla geçmişi ve sonuçları hakkında daha fazla bilgi edinebiliriz. Kuşkusuz, hepimizin bir şeyler öğrenebileceği bir deneyim.
